دوری و دوستی، در مورد این ضرب المثل معروف چه میدانید
راستش من به این ضرب المثل نه تنها هیچ اعتقادی ندارم بلکه عامل تخریب روابط خانوادگی و دوستانه و روابط اجتماعی می دانم .
روابط مثبت و گرم و صمیمی و به دور از منفی بافی و منفی گرایی سختی های زندگی را از بین می برد در یک جمعی صمیمی و با نشاط اشتهای بهتری برای غذا خوردن داری ، غذا بهتر هضم می شود ناراحتی های روحی روانی تقریبا از بین می رود همه از مشکلات هم، خبر دارند و مشکلات بهتر و راحت تر حل و فصل میشوند ، انرژی افراد برای انجام کارها بیشتر میشود ، ذوق و شوق و انگیزه برای کارهای خارق العاده افزایش می یابد و همچنین عمر انسان زیادتر می شود.
اما چرا ؟ واقعا چه پیش می آید که کسی یا کسانی از
در کنار هم بودن ، لذت نمی برند و گریزان می شوند و عطایش را به لقایش می بخشند و به قول معروف به دوری و دوستی پناه می برند ؟ آیا دوری خوب است ؟
یا در کنار هم بودن؟
چرا ما باید حتما از هم دور شویم تا دوست شویم ،
آیا نمی شود با در کنار هم بودن شاد و خوشحال و دوست
شد؟ چرا نمی توانیم در کنار هم دوست و صمیمی باشیم؟
در حالیکه اسلام به روابط نزدیک و صله ارحام سفارش می کند ما به این ضرب المثل تقریبا بی معنی چسبیدیم
که "اگه میخواهید با هم دوست باشید از هم دور شوید"
ما چند جور مریضی داریم مرض های جسمی ، مرض های روحی روانی و امراض اخلاقی.
ما غالبا مرض های جسمی را زود متوجه میشویم اگر چه درمانش آسانتر است اما خیلی هم بفکر درمان نیستیم و معمولا زمانی بفکر درمان می افتیم که در بیشتر اوقات نمی توان مرض را درمان کرد.
مرض های روحی روانی را هم کمی کند تر و دیرتر متوجه میشویم اگرچه درمان اینگونه مریضی ها بسیار سخت تر از امراض جسمانی است اما باز هم خیلی جدی نمی گیریم و زمانی متوجه می شویم که تقریبا علاج بسیار سخت است و کاری از دستمان بر نمی آید.
و اما دسته دیگر مریضی ها که بر روابط اجتماعی ما تأثیرات بسیاری هم دارد و بیشتر دلخوری ها و ناراحتی های روابط اجتماعی و روابط دوستان و آشنایان و حتی روابط اقوام و حتی روابط اقوام درجه یک را هم شامل میشود ، مریضی های اخلاقی است که غالب افراد یا اصلا متوجه مرض خود نمیشوند و یا اصلا آنرا نوعی مرض محسوب نمی کنند اگر هم متوجه مرض شوند درمانش کار آسانی نیست ، مثلا مرض حسد و دروغگویی را چطور می توان درمان کرد ،البته قابل درمانست اما نه هر کسی و سختی دیگر امراض اخلاقی این است که نمیتوان شخص را متوجه مرض کرد چون بهش برمیخوره .
ولذا بیشتر ضربه ها را از این ناحیه میخوریم و جالبه بجای درمان سعی میکنیم یا کتمان کنیم یا جوری باهاش کنار بیاییم که دیگران متوجه عیب و مرض ما نشوند حالا دیگران و اطرافیان هر چقدر هم ناراحتی بکشند و عذاب بکشند خیلی مهم نیست .
امراض اخلاقی از قبیل : دروغگویی ،حسد ، دورویی و ریا ، کینه جویی و غرض ورزی ، میل شدید به مال دنیا ، غرور ، تکبر و خود بزرگ بینی ، لج و لج بازی ، چشم و هم چشمی ، غیبت و و دو بهم زنی ، تهمت و افتراء زدن به دیگران ، زبان افسار گسیخته ، عدم تعادل روحی ، عدم تعادل مزاجی ، عدم کنترل رفتار و کردار در مواقع خشم و عصبانیت ، عدم کنترل خشم ، عدم کنترل حواس پنج گانه و . . . . .
در حقیقت آفت و بلای روابط اجتماعی و دوستی ها امراض اخلاقی است و تا اینها درمان نشود هیچ دوری به دوستی منتهی نخواهد شد ، آفت روابط اجتماعی ، روابط خانوادگی و همچنین یکی از عوامل مهم بهم خوردن روابط و کدورتهایی که بعضا به قطع ارتباطات خانوادگی و اجتماعی منجر می شود همین امراض اخلاقی است و چون نمی توانیم خود را کنترل کنیم نمی توانیم خود را درمان کنیم ، خیلی راحت تیشه به ریشه روابط سالم و ارتباطات سالم و کنار هم بودن ها و روابط اجتماعی و فامیلی می زنیم ،
ما به جای اینکه مرض حسد خود را در مان کنیم تا هم دیگران را راحت تر تحمل کنیم و هم دیگران در کنار ما در امان باشند ، بجای اینکه این مرض تهمت زدن و غیب کردن پشت سر دیگران را درمان کنیم تا دیگران از دست ما کمتر اذیت شوند و خودمان را هم کمتر اذیت کنیم، بجای اینکه این مرض کبر و غرور و خود بزرگ بینی را در خود درمان کنیم و بجای اینکه این مرض دروغگویی که مادر همه بدی ها و جدایی هاست را در خود درمان کنیم ، بجای اینکه از دست آفت لج و لجبازی که زندگیها را تباه می کند خود را خلاص کنیم و . . .
به یک باره با گفتن: ای بابا دوری و دوستی با گفتن این ضرب المثل تمام عیوب خودمون را میخواهیم بپوشانیم و خودمون را خلاص کنیم .
بابا عزیز من تو بیماری بجای گفتن دوری و دوستی برو خود را درمان کن چرا تیشه به ریشه ارتباط سالم میزنی برو یاد بگیر چگونه در کنار دیگران زندگی کنی و دیگران را اذیت نکنی بروعیوب خود را درمان کن چکاربه روابط سالم مردم داری ؟
با الهام از یکی از سخنرانی های استاد دانشمند
درباره این سایت